– «Alle skal med!» blir ofte sagt når ein skal feire bursdag. Men barnebursdagar blir likevel vanskeleg for ein del barn, seier kulturforskar Hilde Danielsen til Norceresearch.no
Eigne tradisjonar
– Tenk berre på kor stor vekt mange legg på å gje ei gåve som passar, som ikkje er for dyr og ikkje for billig. Eller kor vanskeleg det kan vera å velje kven som skal bli invitert. Eller kor vanskeleg det er for mange foreldre å gje barna ein bursdag som kan glede dei, seier Hilde.
Dette gjeld både dei som har budd i Noreg heile livet, men også dei som har kome hit som innvandrarar eller flyktningar.
Ein del innvandrarar har ikkje feira bursdag i heimlandet, og nokon kjenner ikkje til kva dato dei vart født.
– Dei opplever at skule, vener og foreldre ventar at dei skal delta i bursdagsfeiringa, men har gjerne ikkje høve til det. Nokon meiner at det strir i mot den religiøse trua deira, og enkelte familiar har ikkje økonomi som strekk til, seier Hilde Danielsen.
- LES OGSÅ: Kva om ingen kjem i bursdagen?
Byggja venskap
Sosialantropolog Synnøve Bendixsen, som også har forska på barnebursdagar, seier til Norceresearch.no at bursdagar kan vera ein sjanse til å inkludere alle i det norske samfunnet.
– Det å komme heim til kvarandre, dele eit festmåltid og utveksle gåver skaper nye bånd som kan byggja venskap.
– En del foreldre vi intervjua i forskinga var opptekne av at andre folk sine barn, særleg barn med innvandrarbakgrunn, også skulle komme i bursdagar. Desse foreldra la til rette for at alle barn kunne delta – til dømes ved å fortelle foreldra at dei serverer halalpølser, eller ved å forklare vegen til selskapet nøye. Mange passa også på å halde prisane låge på gåvene, fortel Synnøve.
