Denne saka vart først publisert hjå systeravisa vår, Framtida.
Den 8. mai 1945 var Noreg igjen eit fritt land etter å ha vore under tysk okkupasjon i fem år. Det var difor duka for ein historisk 17. mai den våren.
Den 13. mai kom kronprins Olav attende frå eksil i London og helste på folket frå slottsbalkongen, nokre dagar før han stod der på ny og vinka til toget med over 200 000 skulebarn.
Stor feiring i Bergen
I vestlandshovudstaden melde Bergens Tidende om folkefest med innslag av britiske militære myndigheiter og fleire hundre bergenske akademikarar.
«Vi kan trygt si at aldri har Bergen hatt en slik 17. mai som i går. Været var ikke det beste, om formiddagen mens flaggtoget gikk gjennom byen regnet det rett og slett – seinere ble det noe bedre. Men den tilslutning de forskjellige tog hadde fått, overgikk alt hva vi har sett noe år tidligere».
Den gong, som no, var det korps som sytte for stemninga på nasjonaldagen.
Nord-Noreg, som var spesielt hardt råka av krigen, var representert tydeleg under markeringa i Bergen. Det same var tysklandsfangane, som gjekk under eiga fane.
I Nord-Noreg såg feiringa ganske annleis ut. Sjukepleiar Marie Lysnes tok bilete frå eit feltsjukehus i Kautokeino i Finnmark.
Dei feira med vaflar, kakao, ein pakke kjeks og ei plate mjølkesjokolade til kvar.
Hjå våre naboar i Sverige vart både frigjeringsdagen og 17. mai 1945 feira stort, sidan mange nordmenn hadde flykta over grensa.
